door Marjan Leunissen
Op 21 september is het Wereld Alzheimerdag. De hele maand september staat vanuit Alzheimer Nederland in het teken van Dementie om aandacht te vragen voor deze ingewikkelde hersenziekte die één op de vijf mensen treft.

Net als veel dorpsgenoten heb ook ik te maken met het verdriet en de onmacht die je ervaart als een dierbare dementeert. Mijn vader lijdt al meer dan tien jaar aan Alzheimer. In deze jaren zijn wij steeds meer stukjes van de mens die hij was kwijtgeraakt. Toch heb ik nog steeds bijzondere momenten met hem als we samen iets ondernemen. Daarover schreef ik dit gedicht.

Het moment meester

We delen ons zicht door dezelfde kijker,
halen om en om de ganzen dichterbij.
Jij tuurt, telt en rapporteert: ik zie veel
zwarte nekken, witte koppen en buiken
en meer van die gewone, grote bruine.

Ik blader door de vogelgids,
haal de vogels voor je terug.

– brandganzen en grauwe ganzen –

Je laat de kijker zakken. In je blik
zie ik een leeg verlies van weten.
Vroeger was jij onze vogelgids,
nu ben je meester van het moment.