door Annette Wierper
Soppeke lijkt een heel gewoon kind, maar in haar hoofd maakt ze een heleboel mee. Zij is de hoofdpersoon uit Een hoofd vol zeepbellen, een liefdevol boek in behoedzaam rijm met tedere tekeningen.

De Blaricumse Rachel Geus maakte het boek ter nagedachtenis aan haar nichtje Sophia die op jeugdige leeftijd aan leukemie overleed. Rachel: ‘Sophia wist hoe ze met haar verbeelding uit de nare werkelijkheid kon vluchten en verre reizen kon maken waarin ze iedere mooie plek uit haar dromen kon bezoeken. Die dromen werden zelfs heel tastbaar toen Sophia dankzij de stichting Make-A-Wish op Curaçao met dolfijnen kon zwemmen. Het was de vervulling van een grote wens.’

PLOP!
Een hoofd vol zeepbellen gaat over Soppeke. Een gewoon meisje dat soms moeilijke momenten kent. Zoals niet kunnen slapen, piekeren, een ruzie. ‘Soppeke is als Sophia. Zij kan op reis door zeepbellen op te roepen Ze knijpt haar ogen dicht en dan -PLOP!- schittert daar een glanzende zeepbel waar ze via een klein luikje zo in kan kruipen. Daarna stroomt haar hoofd vanzelf vol met allerlei fijne ideeën en gedachten.’

Een briefje van Sophia
‘Sophia was zo dapper en rustig,’ zegt Rachel. ‘Tijdens de zware behandelingen in het ziekenhuis beeldde ze zich in dat ze naar het strand ging, dat ze de warme zon voelde en de golven hoorde suizen. “Ik ga naar Hawaï,” zei ze, toen ze euthanasie kreeg, “naar het strand.” Twee jaar terug moest ik het oude huis van Sophia opruimen, een confronterende opdracht. Wat verdrietig, dacht ik, dat er op die manier helemaal niks meer van je overblijft, zo triest.’ Rachel vond tijdens het opruimen een ontroerend en tegelijkertijd inspirerend briefje terug: ‘Wees niet verdrietig,’ had Sophia geschreven, ‘Ik heb een mooi leven gehad en heb er alles uitgehaald wat erin zat. Ik heb zo genoten, ga dat alsjeblieft ook doen.’

Make-A-Wish
‘Wijze woorden voor een 19-jarige, dacht ik, ik moet hier iets mee doen, dit is kennelijk de boodschap die zij aan ons en de wereld wil achterlaten.’ Het idee voor een boek was geboren. ‘Ik dacht: als ik een boek maak dan blijft zij misschien nog een beetje voortbestaan. En kan ik wellicht wat geld ophalen voor Make-A-Wish, iets terugdoen voor wat zij voor ons hebben gedaan, en waarmee zij weer andere dromen kunnen realiseren.’

Een hoofd vol zeepbellen is te koop bij de Blaricumsche Boekhandel en drie euro per boek wordt gedoneerd aan Make-A-Wish.