Een dag op pad met de helden van de KNRM

door Petra Mommersteeg
Gespannen luisteren we naar het gesprek op de marifoon. Het is zondagmiddag vijf uur. Het is snoeiheet en ik ben aan boord van de Pieter Houbolt, de reddingsboot van de KNRM Station Blaricum om een kijkje te nemen bij de wekelijkse training. Gelukkig blijkt al snel dat het geen ‘prio 1’ is: er is geen direct gevaar voor mensenlevens.

Een zeilboot met motorpech is echter wel een probleem op het water. Rustig overlegt KNRM-schipper Marcel Argicola met de collega’s van Huizen en Den Helder Rescue. Blaricum is het dichtstbij en dus trekt Marcel de gashendel open en stuiven we op volle kracht naar de boot in nood.

Waarom een station in Blaricum
Ik had me al vaker afgevraagd waarom Blaricum een KNRM-station bemant. Het lijkt zo vreemd voor een dorp zonder directe (zee)haven en ik besloot op onderzoek te gaan. ‘Van harte welkom,’ was het antwoord van Marcel. ‘Op zondagmiddag oefenen we en dan zal ik je alles vertellen.’ Het lijkt wel of alle Blaricumse kinderen vandaag in het water spelen als ik aan kom fietsen bij het Stichtse strand. Vanuit het reddingsstation hebben we een prachtig uitzicht op het eiland Huizerhoef. ‘Blaricum ligt aan het Gooimeer’, vertelt Marcel, ‘en dat grenst weer aan het IJmeer en het Eemmeer, deze vormen samen het randmerensysteem rondom de polders.’ Het is een drukbevaren gebied vol met beroeps- en pleziervaart. Vooral in het weekend zijn er veel watersporters. Blaricum neemt de verantwoording voor de bewaking van haar grote watergebied zeer serieus. 30 vrijwilligers staan samen 24 uur per dag, 7 dagen in de week klaar voor iedereen op en rond het water; zwemmers die in de problemen komen, mensen die overboord vallen, boten die verrast worden door een plotselinge weersverandering, opvarenden die onwel worden of een zeilboot met motorpech.

Altijd in training
Alle vrijwilligers zijn professioneel opgeleid voor het reddingwerk en worden continu bijgeschoold. Wekelijks wordt er geoefend. Aan boord laat Marcel me onder andere de EHBO-uitrusting en de navigatieapparatuur zien. De hele middag wordt er met twee opstappers getraind; wegvaren, aanleggen, sleeptrossen overbrengen, communicatie en veiligheid op het water, het interpreteren van radarbeelden of het weer. Alles om optimaal voorbereid te zijn op een reddingsactie. De drie tot vier personen die dagelijks op piket staan moeten binnen vijftien minuten kunnen uitvaren. Dat heeft een grote impact op je persoonlijk leven. Toch zijn het ‘gewone’ Blaricummers met een baan en een gezin die dit belangrijke werk er vrijwillig ‘bij’ doen, soms met gevaar voor eigen leven en met een gemeenschappelijk kenmerk; hun grote betrokkenheid bij dit bijzondere werk.

Heldhaftige vrijwilligers
Het zeilbootje met motorpech wordt snel gevonden en in overleg naar de haven in Huizen gesleept. De hele actie verloopt rustig en professioneel. Tevreden varen we terug naar het reddingsstation, blij dat we de watersporters hebben kunnen helpen. De Pieter Houbolt wordt grondig schoongemaakt en teruggereden in het botenhuis. Klaar voor de volgende inzet. Onder de indruk van deze bijzondere groep mensen met hun bijzondere taak fiets ik terug naar huis. Stiekem een tikje teleurgesteld. Ik val helaas net buiten de leeftijdscriteria om nog bemanningslid bij de KNRM te kunnen worden.

De KNRM Blaricum is op zoek naar uitbreiding van hun team
Gemiddeld 65 dagen per jaar komen ze in actie, deze bijzondere Blaricummers. Ben je tussen de 18 en 55 jaar dan ben je van harte welkom voor een gesprek. Schipper Agricola benadrukt dat het werk vrijwillig is maar zeker niet vrijblijvend. Na een aanmeldingsprocedure word je aangesteld als aspirant opstapper voor een periode van drie tot zes maanden. Als alles goed gaat word je bevorderd tot aankomend opstapper voor een periode van twee-drie jaar waarin je verschillende cursussen doorloopt: vaarbewijs, marifoondiploma, EHBO en SAR (Safety and Rescue) opleidingen. Als je die allemaal met succes hebt afgesloten ben je officieel opstapper.

knrm.nl/reddingstations/blaricum