door Nelliëtte van Wijck
In maart vorig jaar maakte u in hei & wei kennis met Mouna Benkhalqui, die sinds 2022 leeft met uitgezaaide borstkanker. Veel lezers vragen ons hoe het nu met haar gaat. Dus tijd voor een kopje koffie met Mouna.

In ons gesprek lachen we veel, afgewisseld met een traan. Stralend vertelt ze dat haar dochter eindelijk een appartement in Hilversum heeft gevonden. ‘Als het goed gaat met mijn man en kinderen, gaat het goed met mij.’ De reacties op het eerdere artikel waren hartverwarmend. ‘Mensen zoeken de verbinding, stappen uit hun comfortzone om te vragen hoe het met me gaat.’

Chinese geneeskunde en voeding
Maar ze heeft een zware periode achter de rug. Ze moest stoppen met medicatie, een flinke klap. Ook zette ze tijdelijk haar interesse in Chinese geneeskunde en acupunctuur op pauze. ‘Misschien pak ik het weer op. Chinese geneeskunde richt zich op preventie, niet alleen op het genezen van ziekte. Dat vertel ik ook mijn kinderen. Ik gebruik het naast de reguliere geneeskunde om zo minder last van de bijwerkingen van de medicatie te hebben en het zo sterk mogelijk maken van mijn immuunsysteem.’ Voeding is een ander thema waar ze zich in verdiept. ‘We hebben schoon drinkwater, maar toch zitten er stoffen in die je liever niet binnenkrijgt. Onze voeding moet gezonder, minder bewerkt en bespoten.’

Dierbare vrijdagen met mijn vader
Naast haar eigen gezondheid kreeg ze nog een grote klap: het plotselinge overlijden van haar moeder. ‘Mijn vader en ik hadden elkaar net weer gevonden. Sindsdien ga ik elke vrijdag met hem op pad. Een klein avontuur, een lunch, een bezoek aan een bijzondere plek.’ Lachend herinnert ze zich hun lunch bij Gordons Blushing. ‘Iedereen liet Gordon met rust, behalve mijn vader: “Bedankt, meneer, tot de volgende keer!” En we zijn ook naar het Bonte Paard geweest, hij zag het café altijd vanuit de bus en wilde er graag een keertje heen.’ De vrijdagen samen zijn voor beiden een cadeautje. Nieuwe herinneringen maken.