door Anneke Martens-van der Vlugt
Het is eindelijk zomer en het is vakantietijd, dus een stuk stiller in het dorp. Ik zit heerlijk in de schaduwrijke kapschuur met uitzicht op onze tuin te genieten van het weer en een beetje te mijmeren.

‘Wat hebben we hier toch een prachtig mooi stekkie hè!’ Dat zeiden we regelmatig tegen elkaar sinds we 33 jaar geleden hier neerstreken aan het Fransepad, midden in de dorpskern, maar toch een oase van rust.

Ineens realiseerde ik mij, dat ik inmiddels al tweederde van mijn leven in dit dorp woon. Onze geschiedenis in Blaricum begon in juli 1974 aan de Torenlaan, dit jaar precies 50 jaar geleden. Vervolgens huurden we drie verschillende huizen in de toen nog vrij nieuwe wijk de Bijvanck en bewoonden we een heel bijzonder huis aan de Huizerweg. Op al deze plekken voelden we ons helemaal thuis en bevoorrecht om in dit unieke dorp te mogen wonen.

Natuurlijk is er in de loop van de jaren veel veranderd, maar gelukkig zijn er nog authentieke kenmerken van het oorspronkelijke boerendorp overgebleven. Zoals Frans Ruijter in een van de vorige edities van hei & wei schreef, hier in Blaricum maken we geen onderscheid, of je hier nu geboren bent, bent komen wonen of verhuist, je bent en blijft Blaricumse en dat hoop ik nog een tijdje vol te houden.