door Marjan Leunissen
Als het donker de dag steeds langer overschaduwt en het jaar zich bijna sluit, is het een mooi moment om eens stil te staan bij de vraag: hoe nu verder? Wat zouden we anders, beter, liever kunnen doen in de woelige wereld waarin we leven?

In dit gedicht nodig ik de lezer uit om het eens anders te doen dan voorheen. Om naar de stilte te luisteren en tussen de regels te lezen om te ontdekken dat daar een wereld aan inspiratie schuilt voor een nieuw begin. Ik wens u en uw dierbaren een betekenisvolle stap het nieuwe jaar in.

Laat de stilte spreken
Tussen het slaan van de kerkklokken
die ons dorp en de uren omarmen
tikken de wijzers in stilte de tijd voorbij
naar ergens beter, de belofte van ooit

na stormen die woeden op de wereld
het schreeuwen door het zwijgen heen
afscheid nemen van wat je lief is
in het eeuwig rusten bij een steen.

In alles hoor je de stilte spreken, zelfs
als woorden achter lippen blijven steken.
Neem tijd, luister naar de duizend dingen
die je hoort in ieder onuitgesproken woord.

Sta daarom eens onbeweeglijk stil
bij het altijd in beweging zijn. Stap
uit de sporen van je voetstappen
en zie, voor je ligt een nieuw begin.