door Wilma van Maarschalkerweerd
In de 19-eeuwse boerderij van Vos aan de Schapendrift 32 is het alsof de tijd heeft stilgestaan, zowel buiten als binnenshuis. Sinds zijn moeder zeven jaar geleden overleed woont Henk Vos (75) ofwel Henk van Piet van Wijn er alleen. Afgezien van een wisselend aantal koeien en kleinvee dan en regelmatige aanloop van onder andere zus Wijnanda en buurvrouwen Monique en Wil.

Half oktober blijkt het vee nog in de wei te staan, op Henk zijn grond naast dat van broer Klaas op de Blaricumse Kampen vlak bij Theetuin Brave Hendrik. Henk kachelt tweemaal per dag met de trekker naar zijn koeien om te melken. Vorig jaar heeft één koe de stier van Klaas effectief weten te verleiden; bij de andere heeft het helaas niet tot een kalf geleid. Vandaar dat Henk dit jaar één koe te melken heeft, Rozelientje, de enige melkkoe van Blaricum.

Een leven op de boerderij
Als oudste van vijf kinderen groeide Henk op op de boerderij. Hij herinnert zich de brand in de hooiberg, het fornuis op de deel, de was die daar pruttelde in de zwartmetalen kookketel met stookplaats onderin en met broers en zussen in de bedstee, totdat opa boven slaapkamertjes timmerde. Opa en oma woonden bij het gezin in. Na de ambachtsschool ging Henk in de metaalbewerking bij het staalconstructiebedrijf van Jan van den Bergh. Toen in 1986 zijn vader overleed stopte hij daar en nam hij het werk op de boerderij over, samen met moeder Duvera.

Verse melk en zelfgemaakte boter
Met tien koeien bleek op den duur het melkquotum voor de melkfabriek te klein. De melk werd niet meer opgehaald en de koeien gingen naar de slacht. Sindsdien houdt Henk zich bezig met een paar koetjes, wat jongvee van eigen kweek of van elders. Daarnaast is er altijd wel een machine om aan te sleutelen of iemand die zijn klushulp nodig heeft. De melk van Rozelientje is voor eigen gebruik en Henk maakt er boter van. Ook bij schoonzus Joke is de melk welkom, onder andere om yoghurt te maken. Henk krijgt wel eens de vraag of hij de boerderij niet wil verkopen. ‘Jawel’ is zijn antwoord dan, ‘maar dan moet je wel nog vijftien jaar wachten.’ Eind november moet hij worden geopereerd aan staar en zijn ene knie speelt op, maar Henk krijg je niet weg van deze plek.