door Nelliëtte van Wijck
Al jaren klinkt er in het vroege voorjaar een vrolijk tok-tok-tok door een tuin in Blaricum. Het is de bonte specht, druk bezig zijn visitekaartje af te geven: ‘Hier woon ik!’ Zijn vaste stek? Altijd dezelfde boom. Al jaren zijn trouwe huisbaas.

In de stam vond hij ooit de perfecte plek voor zijn nest. Daar bracht hij zijn jongen groot, daar verdedigde hij zijn territorium. Elk seizoen keerde hij terug. De boom en de specht: twee oude vrienden die niet zonder elkaar kunnen.

Jute
Maar ja, ook bomen worden ouder. Toen de stam wat broos werd, besloot men hem te helpen: een beschermend laagje jute om de bast, zodat de oude reus nog wat langer mee kon. Alleen… dat had de specht niet op zijn bouwtekening staan.

Hartje
Toch wist hij precies waar zijn holletje hoorde te zitten. Dus tikte hij gewoon door het jute heen – en wat verscheen er? Geen gewone ronde opening, maar eentje in de vorm van een hartje.
Een liefdevolle handtekening van een specht met een groot hart voor zijn boom.