door Nelliëtte van Wijck
Liefde en troost lopen vaak hand in hand. Waar liefde is, mag verdriet er ook zijn. Troost is de warme deken die blijft, ook als er geen woorden zijn.

Het is een knuffel, een hand die jouw hand pakt, een blik of alleen maar stil aanwezig zijn. Liefde neemt de pijn niet weg, maar maakt haar een klein beetje dragelijk.

Je bent niet alleen
Door iemand troost te bieden zeg je: je bent niet alleen. En door troost te ontvangen, sta je open voor liefde — en na een tijdje ook weer om adem te halen, herinneringen op te halen en uiteindelijk weer te stralen. En zo wordt de cirkel rond — want wie door troost is gedragen, kan op een dag zelf weer liefde geven.