door Marjan Leunissen
Wie kent hem niet? Frans Ruijter, geboren en getogen in Blaricum. Bekend van zijn dorpsverhalen die in meerdere boeken zijn gepubliceerd.

Hij is onze dorpshistoricus en verzorgt wandelingen vanuit de Historische Kring. Ook is hij actief in comités, verenigingen en lokale besturen. Alweer tien jaar geleden werd hij uitgeroepen tot Blaricummer van het jaar vanwege zijn grote betrokkenheid bij het dorp. Hoog tijd dus voor een poëtisch portret van deze toegewijde dorpsgenoot die in alles wat hij onderneemt Blaricum ademt.

De man en zijn dorp
Hij woont waar hij ooit werd geboren,
in het dorp van zijn vader, wiens stem
als een echo weerklinkt in levenswijsheid
die zijn verhalen en kijk op het leven bepalen.

Als wandelend geheugen bewaart hij de tijd
en als hij spreekt schuilt er in iedere adem
een anekdote. Hij verbindt van jong tot oud
en slaat bruggen voor wie elkaar niet vindt.

Kent het leven van de Blaricumse straten,
weet wie waar woonde en wie ons heeft verlaten.
Noemt dorpsbewoners bij de familienaam
in de chronologische lijn van hun bestaan.

Hij durft te spreken, niet om het gelijk,
maar om het gewicht van wat gezegd moet
worden. Is een hoeder van vrijheid en respect.
Niet voor roem, het zit van nature in zijn doen.

Op zijn racefiets glijdt hij, vrij van gedachten, door polder, bos en ochtendmist.
Ook dan kun je bijna alles aan hem vragen.
Behalve op zijn vrije dag die valt op alle donderdagen.

Al vroeg stak hij zijn handen in het groen,
nooit te beroerd om iets voor een ander te doen.
Hij vindt zijn thuis op de Bergweg. Geworteld
in het verleden, bloeit hij rijk tot in heden.

Hij is de man van ons dorp.