door Gerda Jellema
In hei & wei nr. 151 van februari 1993 stond een artikel geschreven door Linda Eggenkamp met de kop ‘Natuurgeneeskunde in Blaricum’. Een praktijk met voor toen de in opmars zijnde behandelingen, die het zelfgenezend vermogen stimuleren. Het lichaam en de client zelf doen ‘het werk’. We zijn inmiddels wat jaren verder, de praktijk is verdwenen, en er wordt een ander pad gevolgd. Even voorstellen… Jikke Meijhuis, kunstenaar.

Opgegroeid in een nieuwbouwwijk in Amsterdam, waar opgespoten land met rivierslib haar buitenspeelplaats was. Met deze slib maakte Jikke al voorwerpen. Jikke: ‘Ik kwam altijd pikzwart thuis, dit moet echt heel smerig zijn geweest, maar ik vond het heerlijk om in deze slib met mijn handen te zitten en iets te maken. Op school was ik ontevreden, omdat de jongens handenarbeid kregen en wij meisjes moesten leren breien, dat katoen dat steeds stroever, van die harde gebreide lappen, werd. Niets voor mij, geef mij maar klei.’ Het boetseren zat er dus al jong in. Maar ook het tekenen en kleuren van wat ze zag, boeiden Jikke.

Van kleuterleidster naar kunstenares
Jikke volgde de opleiding tot kleuterleidster, basisschoolonderwijzeres, de Academie voor natuurgeneeskunde, deed MO-tekenen, studeerde een tijd kunstgeschiedenis en doorliep diverse andere opleidingen om zich zowel op creatief gebied als op natuurgeneeskundig gebied verder te bekwamen, waarbij haar credo is dat je moet kijken naar de mogelijkheden die er zijn om je interesses en werk te verdiepen. 45 jaar geleden kwam Jikke voor de liefde in Blaricum wonen. Toen Jikke en haar man vaak in hun huis in Frankrijk verbleven, raakte haar creatieve kant meer op de voorgrond. En nu, waar Jikke meer dan 30 jaar geleden haar natuurgeneeskunde praktijk had, heeft ze alweer wat jaren haar atelier en ook in haar tuin heeft zich een verschuiving voorgedaan: minder planten voor tincturen en dergelijke, en meer planten voor insecten. Bijvoorbeeld voor hommels, die zitten nu in het vogelnestje waar nooit een vogel in heeft gezeten.

Atelierroute Blaricum
Het boetseren van vooral grote beelden wordt wat zwaar en daarom schildert Jikke nu vooral. ‘De creatieve weg van het maken, experimenteren met materialen, kleuren en vormen is voor mij het feestje. Ik word nog steeds blij van verf en klei aan mijn handen. In mijn beelden staat de vrouw centraal. Stevige vrouwen met echte rondingen, die de sensuele kant van vrouw-zijn verbeelden en de klei is het krachtige aardse van vrouw-zijn. In mijn schilderwerk ben ik figuratief bezig, landschappen met huizen of zeegezichten. In kleur of monochroom, afhankelijk van waar ik op dat moment voor in ben. Dit jaar doe ik ook weer mee aan de Atelierroute van Blaricum, deze wordt gehouden in het weekend van 28 en 29 september.’ Jikke doet niet alleen mee, ze zit ook in het organisatieteam. Samen met Clemens Bon en Punnika Kharas heeft ze het op zich genomen om bezoekers in aanraking te brengen met Blaricumse kunst en met ons mooie dorp, een dorp waar ook Jikke al jaren met plezier woont en werkt.

jikkemeijhuis.exto.nl/