Column Max Elijzen
‘Een beetje Blaricummer heeft klompen,’ schoot me te binnen, midden in een bomvolle tent in het Vitus tijdens de afgelopen kermis. Toch was mijn laatste paar een jaar of vijftien geleden al versleten de deur uit gegaan. Dus had ik, naast de kermis, nog een bezigheid: ik moest een paar klompen zien te bemachtigen. Deze kermis nog. Na een kort beraad met mijn neef Daan -hij was ook op zoek naar een paar- hadden we de oplossing al in ons vizier. Op nog geen vijf meter stond Lammert ‘de Meelmuis’ Vos, van de iconische winkel aan de Meentweg, in de tent.

In principe was de winkel met de kermis dicht, maar voor dit Blaricumse verzoek was hij toch bereid om even open te gaan. De volgende ochtend sloeg het kleine deurtje open en even later stond ik klompen te passen. We stonden in een soort klompenhoekje waar ook een rek met stoffen klompenpantoffels te koop waren. Naast de pannen en achter het paardenvoer.

Nog even dreigde het einde kermis voor mij te worden, toen ik een stukje wilde lopen, maar vergeten was dat de klompen nog vastzaten aan een touwtje. Die helderheid van geest had ik de avond ervoor in het Vitus achtergelaten. Zo blij als een kind fietste ik met twee klompen in mijn hand terug naar huis.

Even later greep ik een rondje met de hond aan om ze ‘even’ in te lopen. Maar ik kwam van een koude kermis thuis. Ik was al meerdere keren gewaarschuwd dat je niet zomaar op klompen kon gaan lopen. Dat merkte ik. De laatste dag van de kermis stond ik op met blauwe wreven. Mijn doel om ze met het touwtrekken aan te doen, liet ik toch maar schieten.

Toch ben ik blij dat ze in de schuur staan. Je haalt namelijk toch een klein stukje Blaricumse identiteit in huis. De Blaricumse schoen is namelijk niet de loafer, de hoge hak, de bootschoen of de teenslipper. De Blaricumse schoen is er hooguit een met een stalen neus of een sneaker. Maar de enige échte Blaricumse schoen is van hout.

Dus als u mij voortaan ziet -of hoort- aankomen, weet u dat ik aan het oefenen ben. Want één ding is zeker: de volgende kermis beleef ik op klompen.