door Annette Wierper
Vanaf de parkeerplaats halverwege de Le Coultredreef loop je door het GNR-hekje langs de rode-paaltjesroute. Een schilderachtig paadje te midden van wuivende grassen, biezen en de volop in bloei staande struik- en dopheide. Hier koestert zich een wonderschoon natuurgebied in het aarzelende zonnetje. Links de indrukwekkende ‘klif’ van Groeve Oostermeent, rechts een afwisselend landschap van allerlei soorten heide en verstilde waterpoelen.

Ondertussen loopt een groep vrijwilligers zich warm voor de taak van vandaag: het rooien van zoveel mogelijk jonge berken die hun kroon brutaalweg – en in veelvoud! – uit het heideveld omhoogsteken.

Herplanting
Ze horen er niet thuis, die berken, maar ze zijn eigenwijs. Ze moeten stuk voor stuk worden uitgegraven, een werk dat in feite nooit ophoudt. Want de omringende berken laten jaarlijks nieuwe zaadjes vallen, met nieuwe zaailingen tot gevolg. Vechten tegen de bierkaai? Ik vraag het aan Wim Schras, vrijwilliger bij het GNR – Natuurwerkgroep Huizen-Blaricum en samen met Frank Sikking coördinator van de vrijwilligerswerkgroep. ‘Ja, dit werk houdt nooit op’, zegt Wim. Maar het is het waard, want het levert op. De in het naseizoen geoogste struikjes kunnen nog herplant worden, mits de haarvaten intact blijven. ‘Zo wordt Nederland groener.’ Het van nature vochtige terrein dat vanuit het noordelijk deel van de Heuvelrug wordt natgehouden, staat vol met allerlei fraais: moeraswolfsklauw, klokjesgentiaan en – uiteraard – heide. Er broeden vogels zoals de oeverzwaluw, die overwintert in Zuid-Europa en Afrika. En ook de roodborsttapuit en graspieper hebben deze plek uitgekozen vanwege de rust die er heerst en de ruimte die er door GNR is gecreëerd. Ook doortrekkers als de tapuit, de watersnip en de beflijster worden hier gesignaleerd.

Nagelschaartjeswerk
De zwaluw is zo dol op het gebied dat hij graag broedt in de wand van de ‘klif’. Om de klifwand te behouden moet er drastisch worden schoongemaakt. Oude nestgangen worden dichtgemaakt, en het afgekalfde zand wordt weggeschept zodat de vos niet bij de holen kan komen. Dat betekent voorzichtig onderhoud. Nagelschaartjeswerk noemen ze dat bij GNR.

Vrijwilligers zijn welkom!
Na een instructie in het GNR-onderkomen in Huizen gaan de vrijwilligers aan de slag. Iedereen draagt het grijze shirtje van GNR met op het borstzakje het predicaat ‘vrijwilliger’. Het is een eretitel. En terecht. Want zonder trouwe en gepassioneerde vrijwilligers lukt het niet het onderhoud van het natuurgebied op aanvaardbaar peil te houden. Dat belang mag niet worden onderschat. De koffiepauze biedt gelegenheid voor een praatje. Het werk in het veld wordt ‘best pittig’ genoemd maar vooral ook dankbaar. En het is heerlijk om te doen. ‘Je komt weer je deur uit’, zegt iemand. En vlak het sociale aspect niet uit: je bent samen iets moois aan het doen. Eens in de maand bespreekt de regiobeheerder Johan Griffioen met de coördinatoren wat er te doen valt, wat prioriteit heeft en wat nog kan wachten. Zij coördineren de werkzaamheden en houden de balans tussen de zware en lichtere klussen in de gaten. Kortom, zij zijn zuinig op hun vrijwilligers. Want zonder hen gaat het niet, zoveel is wel zeker.

Meedoen? Meld je aan bij Anoeska van de Moosdijk moosdijk@gnr.nl