door Frans Ruijter
Op deze foto uit 1971 staan Elbert (Ep) ter Weijde (1884), zoon van Harmen ter Weijde en Marritje Breed, en zijn vrouw Wijntje ter Weijde-van Breemen (1884) en dochter van Meijns van Breemen en Marritje Lanphen. Zij trouwden in 1913 en woonden aan de Dorpsstraat 4.

Ep en zijn broer Meep werkten bij de gemeente Blaricum als tuinman. Na zijn pensionering ging Ep bij Gerrit Calis werken. Gerrit woonde aan de Kruislaan en had zijn kwekerij aan de Eemnesserweg. De groentetuin van Ep, aan de Schoolstraat-zijde van zijn woning, lag er altijd goed verzorgd en rijkelijk bij. Hij heeft in zijn jonge jaren ook geiten gehouden en deed mee aan geitenkeuringen. Met zijn geit Aartje heeft hij verschillende prijzen gewonnen. De kinderen van Ep en Wijntje, Rie en Rinus, zijn groot gebracht met geitenmelk. Tot zijn 90e heeft Ep nog gefietst. Toen hij zijn been niet meer over de stang kon krijgen en eigenlijk op een damesfiets moest, maar dat was hem zijn eer te na, was het met het fietsen gedaan.

Eten op de klok
Ep was een man van vaste gewoontes. Zo at hij op de klok. En elke ochtend een eitje van zijn eigen kippen, rauw geklutst met suiker erdoor en ’s zondags nam hij een borreltje en een dikke sigaar. Zijn dochter Rie, die vrijgezel is gebleven, heeft op haar 56e nog haar rijbewijs gehaald en tufte in haar autootje met Ep overal naar toe. Als hij op bezoek kwam bij een van zijn drie kleindochters, dan kwam op een gegeven moment zijn zakhorloge uit zijn vestzakje en zei dan: ‘Rie, hoe denk je erover? Het is tijd.’ En Rie moest opstappen.

Verhuizing
Wijntje en Ep waren het laatste echtpaar dat in Blaricumse klederdracht liep. Ep was minder authentiek omdat hij een normale zwarte pet droeg en niet de typische boerenpet. Bij het kerkelijk huwelijk van hun kleindochter Nanny in 1971 was Wijntje voor het laatst in de kerk. Ze stond in de toren, draaide zich om en zei: ‘Ik kom er nu nog één keer en dat is bij mijn uitvaart.’ Zij overleed in 1972. Ep en dochter Rie hebben na het overlijden van Wijntje nog tot 1976 op Dorpsstraat 4 gewoond. Rie kocht toen het pand Schoolstraat 10 en Ep, toen 94 jaar, heeft tot een paar weken voor zijn dood bij haar gewoond. Ep is in de laatste periode van zijn leven opgenomen in Theodotion in Laren. Hij is in 1983 overleden aan een longontsteking.