door Sybert Blijdenstein
Mia (84) is een echte ‘gouwe ouwe’ uit ons dorp. Wonend aan de Statenkamer 5, in een heerlijke hoekwoning met een ruime tuin. Steeds goedlachs, gezellig, gastvrij en in voor een praatje en grapje.

Mia is ook van de gerookte regenboog- en zalmforellen. Met vaste hulpjes Marvin en Jelesto vangt ze die al zeventien jaar in de Toms Creek vijvers in Lelystad en die ze thuis rookt.

Goed, gezond en gelukkig
Mia werd in 1940 geboren aan de Tweede Molenweg. Als oudste van vier kinderen, drie meisjes en een jongen. Vader Bep Klaver kwam uit Eemnes en moeder Miep was Amsterdamse. In 1949 verhuisden ze naar de Statenkamer 5. Toen haar vader in 1982 stierf, 67 jaar oud, bleef Mia bij moeder totdat deze in 2015 overleed, bijna 101 jaar oud! Mia is nooit getrouwd. Bewust geen kinderen. Wilde haar vrijheid. Elke dag weer genietend van haar leven. Barstensvol levensvreugde. Een warm mens, rap van woord en beweging. Heel blij met haar vrienden en vriendinnen. Ze herstelde van vier hernia’s. Kortom, goed, gezond en gelukkig.

Herinneringen aan de feestdagen
Hartelijk begroet ze mij: ‘Kom binnen’, gevolgd door ‘Wie Mia niet kent, is niks gewend’. Een loslopend wit konijntje Rakker hipt om mijn voeten heen. Ik vraag naar haar herinneringen aan de feestdagen. ‘Met Sinterklaas haalden we bij de winkel van Steenbeek snoep dat we, met een zwarte handschoen aan, in de huiskamer bij de buren strooiden. Thuis hadden we pakjes in de gang. Een fantastisch feest. Toen ik 13 werd hoorde ik dat Sinterklaas helaas niet bestond. Diep teleurgesteld was ik, maar vooral ook omdat mijn ouders daar zóveel geld aan uitgaven. Als kerstboom kochten we er altijd een met kluit. Bleef zo binnen langer goed. Buiten planten? Dat deden we pas aan de Statenkamer. Die boom gedijde zo goed dat hij 74 jaar oud werd!’ Mia laat een foto zien van een enorme spar die eind december nog hoog boven haar huis uitstak. Helaas moest die, uitgedroogd door de hete zomers, gekapt worden. Over de kerst vertelt ze van de middernacht kerstmis in de kerk, toen bij buitenkomst alles opeens sneeuwwit was. Thuis volgde dan het nachtelijke kerstontbijt, naast de kerstboom, met snoepkransjes, echte kaarsjes en het zelfgemaakte kerststalletje. Samen oude kerstliederen zingend, zoals het ‘Nu zijt Wellekome’. Moeder had een mooie stem en zong ook in een koor. Liederen die Mia zich daarvan herinnerde waren het ‘Ave Maria’ en het ‘Nonnenkoor’ uit Casanova.

Beste keepster
Mia begon met moeder in een speelgoedwinkel. Later werkte zij vijftien jaar in het Singermuseum, waar ze belast was met het beheer van de collectie en de inrichting van de tentoonstellingen. Een prachtige tijd. Aan sport deed ze ook. Ze handbalde bij BSV, nu SDS’99. Ze werd de beste keepster van het district. En werd gevraagd voor het Nederlands Elftal, voor de wedstrijd (op tv) tegen Skopje. Ze werd nerveus en vroeg zich af: ‘Wat moet ik hiermee?’ Ze bedankte. Was net iets te veel.

Mia en ik wensen u, lieve lezers, prettige kerstdagen en een héél gelukkig nieuwjaar.