door Greet Volkers
Het is een doordeweekse dag. Het is koud maar de zon schijnt. Ik loop een rondje met de hond.

Ik wandel langs de zorgboerderij. Met de paarden, koeien en kippen. Op het Fransepad kom ik twee meisjes tegen, wandelend met drie kleine zwarte pony’s aan de teugels. Even verder rijdt een meisje op een kleine schimmel. In de verte zie ik de Vituskerk, altijd een rustgevende uitstraling. Ik loop de Kerklaan op. Langs het Vitusgebouw, het gemeentehuis, de mooie boerderijen. En langs de tandarts, waar ik altijd als een koningin behandeld wordt. Hier en daar zie ik al sneeuwklokjes voorzichtig hun neus boven de aarde uitsteken. Halverwege de Kerklaan kom ik langs Rigter, het pompstation waar je nog altijd persoonlijk geholpen wordt. Bijna niet meer te vinden. En daar kom ik het leukste tegen. In het winkeltje van het benzinestation staat het vol met kleine, handgemaakte beestjes. Van aapjes, beertjes, muizen tot een leeuw. En ik zie sleutelhangers, haarspeldjes, hartjes en bijtringen. Heeft u daar ooit binnengekeken? Doe het maar, je wordt er zo blij van.

En dit is nog maar een klein gedeelte van ons dorp… Al woon ik hier al ruim 50 jaar, het is voor mij nog altijd een cadeautje om in Blaricum te mogen wonen.