De ministers van het gemeentebestuur (3)
door Annette Wierper
Samen met de burgemeester besturen drie wethouders de gemeente Blaricum: dat is het College van Burgemeester en Wethouders, kortweg B&W. Hei & wei vroeg zich af wat een wethouder doet, waarom en vooral: hoe hij of zij dat doet. In een drieluik voelen we de drie wethouders die Blaricum rijk is, aan de tand. Deze maand: Joke Lanphen, wethouder namens D66.
Dat Volksgezondheid in haar portefeuille terechtkwam, was geen verrassing. Joke is arts en werkte meer dan 35 jaar in de gezondheidszorg. ‘Ik ben goed ingevoerd in die materie, ik ken de verhoudingen en weet waar de gevoeligheden liggen. Mijn grote inspirator is Els Borst, die van 1994 tot aan haar (gewelddadige) dood in 2014 minister van Volksgezondheid was. Toen zij minister werd, was ik voorzitter van de KNMG, “de club van alle dokters”.
Ik had destijds veel met haar te maken. Door haar ben ik lid geworden van D66. Ik vond -en vind- dat je als inwoner van een land moet laten weten waar je voor staat, wat jouw ideeën zijn over een maatschappij waarin jij wil leven. Nadat ik in 2014 stopte met mijn eigen praktijk ben ik als raadslid gaan werken. Zo kwam ik in het openbaar bestuur terecht. Overigens was dat wel wennen; het openbaar bestuur was wel iets anders dan een bestuur of adviesorgaan in de gezondheidszorg, veel minder creatief. In een bestuur kom je gezamenlijk tot een oordeel, er is consensus.
De politieke dimensie is anders. De neiging je te willen onderscheiden van de ander is soms moeilijk te onderdrukken. Het is een soort wedstrijd die je wil winnen.’
De mensen waarvoor je het doet
Haar portefeuille, waarin naast Volks-gezondheid onder andere het Sociaal Domein (met o.a. ondersteuning en begeleiding; WMO, jeugdzorg, participatiewet, sport en onderwijs), brengt haar in nauw contact met de vele organisaties en verenigingen en dus de ‘mensen waarvoor je het doet’. ‘Dat is heel leuk. Ik zit in het algemeen bestuur van de Regio Gooi en Vechtstreek en ben voorzitter van het portefeuillehoudersoverleg Sociaal Domein. Omdat het sociaal domein zich niet beperkt tot Blaricum schaak ik op meerdere borden: maatschappelijke zaken HBEL, de BEL-gemeenten en het portefeuillehoudersoverleg in de Regio. Als Blaricummer, Eemnesser of Laarder zijn we allemaal ook “inwoner van het Gooi”, “Nederlander” en “wereldburger”.’ Het werk betekent veel vergaderen, veel lezen, veel bezoeken. Die werkdruk vindt Joke heerlijk. ‘Ik ben een echte workaholic, overdag, desnoods ’s nachts. Besturen is mijn hobby. Ik kom soms euforisch uit een vergadering: we hebben samen iets uitgevonden met elkaar. Dat je met een gezamenlijk doel bezig bent, zoekt naar oplossingen, mensen bij elkaar brengt, geeft me enorm veel energie.’
Erfgooier
Het immense schilderij in haar werk-kamer verbeeldt waar haar wortels liggen: het toont het oude armenhuis op de hoek van de Mosselweg en de Bij de Berg. ‘Ik ben een dochter van een echte erfgooier, ik kom uit zo’n keuterboerengezin, mijn andere opa was hier de hoefsmid.’ Het gebouw waar ze nu zetelt, het gemeentehuis aan de Kerklaan, was haar vroegere school. ‘Dit is het middelpunt van de aarde voor mij. Ook mijn broers en zussen zaten hier op school en onze kinderen. Onze zonen hielpen me met het ophangen van het schilderij. Ik zal hier nooit meer weggaan. Blaricum is een paradijs.’
Recente reacties