door Aafje Boerma
Naast het, onder het genot van de juiste kerstnummers, opdirken van de kerstboom, luisteren en kijken mijn dochter en ik graag naar kerstverhalen. Onze favoriete liedjes blijven de welbekende White Christmas, All I want for Christmas is You en natuurlijk Last Christmas.

Over het mooiste kerstverhaal worden we het vooralsnog niet eens. Hoe ze ook haar best doet mij van anders te overtuigen ‘Deze is zo ontzettend verdrietig mama’, blijft het mooiste kerstverhaal voor mij:

Het meisje met de zwavelstokjes
Geschreven door Hans Christian Andersen
Op de laatste avond van het jaar was het ijzig koud. Door de schemering liep een arm klein en hongerig meisje. Ze was op pad gestuurd om zwavelstokjes te verkopen. Uit alle ramen van de huizen scheen licht en de geur van gebraden gans kwam haar tegemoet. Ze hurkte neer in een hoekje tussen twee huizen. Haar ijskoude handen zagen blauw van de kou. Als ze nu eens een zwavelstokje zou afstrijken om haar handen te warmen. Skrrrtttt het vuurtje sputterde en vlamde. Het leek net een kleine kaars. Wat een vreemd licht… het leek net alsof ze voor een warme kachel zat. O wat was dat fijn! Toen ging het vlammetje uit en zat ze weer in het hoekje in de kou. Ze streek een nieuw stokje aan. Toen… kon ze opeens door de muren van het huis kijken. Op tafel lag een dikke gebraden gans en er was nog veel meer lekkers. Ook nu ging het stokje uit. Opnieuw brandde ze een zwavelstokje. Nu… zat ze onder een kerstboom met kleurige ballen en wel duizend kaarsjes. Deze kaarsjes stegen op en veranderden in heldere sterren. Een van de sterren begon te vallen en trok een lichtspoor langs de hemel. Ze dacht: ‘Als er een ster valt dan gaat er iemand dood.’ Dat had ze geleerd van haar grootmoeder. Ze stak weer een stokje aan. Daar… zag ze haar grootmoeder, stralend met een lieve blik in haar ogen. ‘Grootmoeder neem me alsjeblieft mee’, riep het meisje. Snel stak ze alle zwavelstokjes aan want ze wilde dat haar grootmoeder bleef. Grootmoeder nam het meisje in haar armen en steeg samen met haar op. Steeds hoger en hoger, naar daar waar alleen nog blijdschap is en geen kou en honger. De volgende morgen vonden de mensen in het hoekje tussen de huizen een klein meisje met roze wangen en een glimlach op haar lippen. Ze was doodgevroren op de laatste avond van het jaar.

Een ontroerend verhaal met een prachtig moraal. We moeten zorgen voor onze minderbedeelden en naasten. Door het hele jaar heen, maar speciaal nu in de kerstperiode.

Op 18 december speelt Het kleine theater Het meisje met de zwavel-stokjes in Singer Theater om 16.00 uur. Meer info www.singerlaren.nl