door Frans Ruijter
Blaricum is rijk aan iconen. Vaak denkt men dan eerst aan de vele BN’ers die in ons dorp wonen, maar de oer-Blaricummer en erfgooier Kees Bakker was óók een icoon en deed niets voor deze personen onder.

Kees was de oudste zoon uit het huwelijk van Henk Bakker en Beth Bakker-de Graaf. Henk overleed in 1950 op 45-jarige leeftijd. Kees was op dat moment vijftien jaar. Van hem werd verwacht dat hij thuis op de boerderij mee zou gaan werken. Naast het harde boerenwerk richtte hij zich -én met succes- op de aspergeteelt, waar zijn moeder Beth al mee begonnen was.

Vele bezigheden
Naast zijn drukke dagelijkse bestaan vond hij zijn ontspanning in het turnen, dat hij op behoorlijk niveau beoefende en tot op hoge leeftijd volhield. Datzelfde gold voor het volksdansen bij de Klepperman van Elleven. Maar zijn leven stond zeker ook in het teken van de natuur, en dan met name de imkerij. Kees wist als geen ander hoe belangrijk deze nuttige beestjes zijn voor ons voortbestaan.

Tegenslagen
Het leven van Kees werd echter ook getekend door veel persoonlijke tegenslagen. Niet alleen verloor hij zijn vader op jonge leeftijd, maar ook het verlies van zijn vrouw Rietje, zijn latere levenspartner Liesbeth, het plotselinge overlijden van zijn dochter Mariëlle en dit voorjaar nog het overlijden van zijn zoon Hans lieten diepe sporen bij hem na. Blaricum verliest in Kees een veelzijdig mens met een brede belangstelling voor alles wat om hem heen leefde, groeide en bloeide. Ook voor wat hij, zoals te zien is op de foto die door Sybert Blijdenstein is gemaakt, zelf had gezaaid. Kees Bakker zal als een bijzonder mens blijvend worden herinnerd.