door Angélique Boezel-Spoor
Wie Stef van den Bergh in actie ziet, waant zich meteen in zo’n oude Grolschreclame, met de leuze Vakmanschap is Meesterschap. Het aloude ambacht hoefsmid wordt door hem met passie beoefend.

In het verleden werkte hij mee in de familiesmederij, maar besloot later zijn eigen weg in te slaan. Hij schreef zich in voor de opleiding voor hoefsmid (waarbij werd geoefend op geamputeerde paardenvoeten), waarna hij op 1 januari 1996 zelfstandig aan de slag ging. Hij kan dit aantonen met administratie uit die tijd. Sterker nog, hij laat zelfs een boek zien uit 1937/38 waarin zijn grootvader melding maakt van transacties die bedragen opleverden variërend van 80 cent (gulden in die tijd!) tot 2,40.

Een overweldigende ervaring
Het mogen meemaken van een werksessie van Stef, is sowieso bijzonder, maar vormt voor een leek zelfs een overweldigende ervaring. Zoals dat levensgrote paard dat nu ineens voor je neus staat. En de realisering dat de hoeven van paarden vergelijkbaar zijn met onze mensennagels, dus dat ze groeien en moeten worden bijgehouden. De enthousiaste Stef legt zijn werkwijze stap voor stap uit, waarbij hij ook zoveel mogelijk van de procedure laat zien. Als je niet beter weet, zou je denken dat alle paarden in de geciviliseerde wereld met hoefijzers rondlopen. Niets is minder waar. Zo behoeven bijvoorbeeld viervoeters die zich alleen op weides bevinden niet beslagen te worden. Het benodigde slijtage-proces van hun hoeven wordt daar op natuurlijke wijze geregeld. Desondanks hebben zij wel elke drie á vier maanden hoefverzorging nodig. Maar dieren buiten die omgeving hebben wél een degelijke bescherming nodig. Waarin ook weer een groot onderscheid valt te constateren, want het ene dier wordt ingezet als rijpaard, een volgende trekt een kar en een ander dient weer als springpaard. Bovendien blijkt dat niet alle paarden viervoetig worden beslagen: omdat de voorkant van het dier het meeste gewicht draagt, is het niet ongebruikelijk dat alleen de voorste twee hoeven van ijzers worden voorzien. Met delicate paardenvoeten moet sowieso met beleid worden omgegaan. Als je die paardenbenen recht voor je neus hebt, zie je letterlijk een soort harige kous die overgaat in de hoef. Het getuigt van ongelofelijk veel kennis als Stef vertelt en laat zien hoe de binnenkant van zo’n hoef eruitziet, hoe je die moet behandelen en letterlijk moet uitbikken. En dat allemaal pijnloos als het goed is, want Stef weet als geen ander hoe gevoelloos toe te slaan.

Stef komt aan huis
Moest men vroeger noodgedwongen bij de hoefsmid langs, omdat de benodigde oven in zijn werkplaats stond, tegenwoordig bezoekt de smid zijn clientèle aan huis. Al was het alleen maar omdat de dieren binnen hun eigen vertrouwde omgeving zich veel relaxter laten behandelen. Stef zijn bestelauto biedt een briljant aangezicht als je zijn laadruimte bekijkt. Vol met materiaal én een kleine oven, aangesloten op gas, die binnen no-time verwarmt en er tegelijkertijd voor zorgt dat de ijzers niet té heet worden, anders gaan ze smelten.

Het was een genot om dit bijzondere vak van nabij te mogen bestuderen.