door Gaby van Gestel
Als ik aanbel, wordt de deur geopend door Jill die me stralend aankijkt. Met haar net gewassen en gekamde haren en pyjama aan, steekt ze me haar hand toe en zegt ‘Ik ben Jill’. Ze gaat me voor naar de gezellige leefkeuken waar moeder Marika en oma Mary liefdevol om een foto heen staan als ze me welkom heten. Het is feest!
Bijna drie jaar staat Marika alleen voor de opvoeding van Jill en broer Boy (22), die niet meer thuis woont. Echtgenoot Olav (van Doorn) is overleden aan de gevolgen van een ernstig ongeluk op het circuit van Zandvoort. Kort daarna overleed ook de vader van Olav. Maar vandaag is het jongere zusje van Olav bevallen van een dochter en ze heet Olly, vernoemd naar Olav. Dit prille babynieuws doet iedereen zichtbaar goed. ‘Normaal gesproken drink ik door de weeks geen alcohol’, vertelt Marika, ‘maar vandaag toasten we op het nieuwe leven. Drink je een glaasje met me mee? Deze rosé bevat slechts 10%!’ Ze kocht hem bij de gouden koets die je misschien kent als Gooisch Gemak. Ik toast graag mee op de geboorte van Olly.
Drie generaties vrouwen
Omdat Jill tussen 5 en 6 zwemles heeft, heeft Marika het eten voorbereid. Na de zwemles maakt Jill zich klaar om snel naar bed te kunnen terwijl Marika het eten opwarmt en zo zitten we om 19 uur aan tafel. Oma Mary (de moeder van Marika) is afgelopen jaar in de achtertuin komen wonen en heeft daar haar eigen huisje, volledig uitgerust met badkamer en keuken. De vrouwen eten lang niet elke avond samen. Jill eet wel regelmatig bij oma als ze zin heeft in soep. Met dit gezelschap van drie generaties aan tafel doet de sfeer Italiaans aan. Dat wordt versterkt als de LAT-lover van Mary ter sprake komt: de Italiaanse Tony. En het wordt nog beter: we eten orecchiette en Marika heeft het recept met de hand uitgeschreven, het ligt voor me klaar op tafel.
Prachtig wonen aan de Noolseweg
De pasta en rosé smaken heerlijk en wat is dit gezellig; Jill vertelt honderduit over school, zwemmen, streetdance, ballet, piano, spreekbeurten en haar twijfel of ze nou dierenarts of toch kinderdokter wil worden. Als dessert krijgen we dolci (zoetigheden), ik doop een cantucci in m’n koffie. Marika vertelt dat ze met Jill naar de Noolseweg is verhuisd en vindt het zelf het mooiste stukje Blaricum. De achtertuin heeft prachtige hoge bomen, een gazon, hommelhotel en konijnenhok en aan de voorzijde kijk je op de akkers. ‘Heel veel dorpser kan het toch niet?’ Voordat Jill naar bed gaat en ik naar huis, laten Marika en Jill nog wat avondrituelen zien die ze graag doen. Jill klimt op Marika en Marika sleept haar met gemak op haar rug door de kamer.
Schrijven
‘Sinds kort ben ik bezig met een boek schrijven, ik documenteer het leven van Olav voor onze kinderen. En mij helpt het met de rouwverwerking. Tegenwoordig schrijft iedereen een boek om een trauma te verwerken’.
Als ze schrijft zoals ze in het leven staat wordt het een prachtig boek. Ik kijk er naar uit. En ik kijk terug op een hartverwarmende avond.
Recente reacties