door Gaby van Gestel
Het is een zwoele nazomeravond als ik bij Maja (71) ben uitgenodigd. De voordeur staat open en vanuit de keuken komen mij heerlijke geuren tegemoet. ‘Kom maar binnen hoor’, roept ze terwijl ze in pannen staat te roeren en groentes staat te snijden.

In 1978 heeft Maja Blaricum leren kennen toen ze aan de Angerechtsweg mede betrokken was bij de oprichting van het Kunstenaars Collectief, waarvan ze vervolgens twaalf en een half jaar deel uitmaakte. Ze heeft in die tijd veel geschilderd. Pas in 2016 is ze hier zelf komen wonen, aan de Polweg, en wat een leuk stukje Blaricum is ook dit weer. Een hofje met open karakter en zonder hoge hagen die je elders in het dorp veelvuldig ziet. ‘Ik wilde eigenlijk naar Amsterdam verhuizen omdat ik daar nog niet had gewoond. Maar na wel 20 rondjes te hebben gefietst dacht ik, nee, ik blijf veel liever hier.’ Maja is energiek. Tot voor kort werkte ze bij Papageno en deed ze vrijwilligerswerk maar er bleef te weinig tijd over om te schilderen. Nu kan ze zich weer full time focussen op haar passie en dat komt goed uit, want tijdens de afgelopen TEFKA exposeerde Maja ook.

Biologisch uit de boerderijwinkel
Maja kookt graag en biologisch en ze heeft overal in de buurt adresjes voor de beste ingrediënten. Vandaag komen deze (bijna) allemaal bij boerderij
‘t Werckpaert vandaan. Ik kan het diner het beste omschrijven als een gevarieerde proeverij. Maja heeft zich enorm uitgesloofd. De Bottensoep, zoals ze de krachtbouillon zelf noemt, heeft 60 uur staan trekken. ‘Voor een zieke buurman’, zegt ze, ‘want we zorgen hier allemaal voor elkaar.’ Schijnt ook natuurlijk collageen te bevatten wat goed voor onze huid is, dus ik eet de smaakvolle soep met plezier op… Daarnaast heeft ze kaas, bieten- en makreelsalade met desembrood en ook nog een lauwwarme quinoa salade met o.a. geroerbakte wilde spinazie én ui en knoflook. ‘Ja, dat doe ik het liefst overal doorheen.’ Ook de koeken bij de koffie komen bij de boerderijwinkel vandaan, zelfgebakken door Margriet, de boerin. Dat zie je en dat proef je, heerlijk ambachtelijk.

Foto’s zijn haar recepten
Het is prachtig om te zien hoe Maja kookt. Ze verzamelt foto’s van gerechten uit tijdschriften en bedenkt daar zelf het recept bij. Ze gebruikt seizoengroentes die op dat moment voorhanden zijn. Ze laat de plaatjes zien die haar hebben geïnspireerd voor vanavond. Ik heb dit niet eerder meegemaakt en toch verbaast het me niet dat een kleurrijk persoon als Maja op deze manier maaltijden creëert. Alsof een leeg bord een wit canvas is dat ze wil vullen met haar inspiratie. ‘Ik voel me weer zestien. Schilderen is voor mij als spelen in de zandbak. Ik schilder fysiek en met energie. Niet zittend op een stoel. Ik schilder met m’n hele lijf.’ Ze straalt. Het leven in Blaricum doet haar zichtbaar goed en ik ben blij dat ze destijds niet naar Amsterdam is vertrokken.