door Sybert Blijdenstein
Van sirenes, legenden en parades

Op het moment van schrijven loeien hier de sirenes. Normaal: De eerste maandag van de maand. Een geluid dat in Oekraïne dagelijks gehoord wordt.
Angstwekkend. Op tv zie je mensen dan dekking zoeken voor inkomende raketten en bommen. Sirenes, zoals ik me die herinner uit de Tweede Wereldoorlog. Als ik die als kleuter hoorde, riep ik behulpzaam ‘lullarm, lullarm’. Om daarna meegesleurd te worden de kelder in. Die wereld van toen is terug. Gelukkig hier nog niet. Je weet het maar nooit met Rat in Rusland. Gelukkig breekt volgend jaar het Chinese Jaar van het Konijn weer aan. De vierde in de Chinese dierenriem. Konijn Xi is behoudend en streeft naar rust in zijn omgeving.

Volgens de legende nodigde
Buddha alle dieren uit voor een feest waarin een race werd gehouden tussen twaalf dieren. Naar ieder daarvan zou een jaar vernoemd worden in volgorde van aankomst. Rat vertelde Kat dat het feest een dag later was. Zelf reed hij op de rug van Os mee en werd eerste. Kat eindigde als dertiende, te laat om een jaar naar zich vernoemd te krijgen. Daarom achtervolgt Kat tot de dag van vandaag Rat, om wraak te nemen.
Konijn was overmoedig. Hij was toch de snelste? Daarom deed hij vlak voor het einde nog even een dutje. Rat, Os en Tijger haalden hem in. Konijn mistte het podium.

Over Rat gesproken: Opvallend is dat alleen dictatoriale regimes imposante parades houden met kolossale kernraketten. Ooit in een democratie zulk een bombastische parade gezien? Ooit hier strak geregisseerde massademonstraties gezien, van duizenden mensen, allemaal gelijk gekleed, als één geheel bewegend, wapperend met vlaggetjes, terwijl schallende luidsprekers de dictator verheerlijken? Stel je dat voor de grap eens voor bij ons op de Dam. Kortom voor de, voor het leven zelfbenoemde, presidenten is democratie de grootste nachtmerrie: Dat is écht de macht aan het volk. Kat pakt Rat.