door Marjan Leunissen
Al 27 jaar woon ik met veel plezier in Blaricum-Bijvanck. Als dichter ben ik met woorden altijd op zoek naar verbinding. Met mijzelf, met de lezer, maar ook met de plek waar ik woon.

Omdat de inwoners van de Bijvanck, de Blaricummermeent en het Blaricumse deel van Crailo op een paar kilometer van Blaricum-Dorp wonen, moeten ze letterlijk, maar ook figuurlijk, afstand overbruggen om een gemeenschappelijk dorpsgevoel, en dus verbinding, te ervaren. Graag deel ik mijn poëtische blik op de veelzijdigheid van ons mooie dorp in de hoop samen met alle Blaricummers een stap dichter bij Blaricum te komen.

Blaricum
Misschien wel het mooiste dorp van het land,
een rijkdom, omarmd door schilderachtige natuur.
Waar boeren vroeger de dienst uitmaakten,
zitten burgers en buitenlui nu aan het stuur.

Tussen chique villa’s nog vele boerderijen,
met in hun muren oude dorpsverhalen
van Miek van Klaas en Jan van zwarte Bet.
Binnenshuis is de tijd niet blijven dralen.

De straten dragen geschiedenis in hun naam.
Van Erfgooiers en hun agrarische domein.
Van dichters, kunstenaars, bekende dorpsgenoten
en verder alles waar we trots op zijn.

Zoals ons wapen met drie korenbloemen.
Standvastig als weleer bloeien ze op engen met booket,
waar de zaaiers na de oogst nog altijd pap van lusten.
Het blauw versiert de zomer tot een fleurig veldboeket.

Een dorp, ooit begonnen op armoedig zand,
biedt haar inwoners zo’n negen eeuwen later,
met Crailo, de Bijvanck en de Blaricummermeent
een thuis, in bos, aan hei en wei, tot aan het water.

*booket is een Blaricumse verbastering van boekweit