door Jan Greven

Hoe vaak ging het in de Blaricumse raad al niet over de nieuwbouw op het terrein van v/h melkfabriek De Verwachting? In het eerste Ronde Tafel Gesprek (RTG) van de 16 maart nieuwgekozen raad was het woensdag 13 april meteen alweer raak. 

Er waren maar liefst vier insprekers. Allemaal waren ze tegen de nieuwbouwplannen en niet zo’n beetje. Allemaal vrouwen. Toeval? Of zouden de minder geduldige mannen hun energie niet meer in nutteloze exercities steken? 

Ik kan de bezwaren langzamerhand uit mijn hoofd opdreunen. De nok van de nieuwbouw is te hoog, steekt boven alle daken in de omgeving uit en is door zijn hoogte veel te dominant. De tuintjes zijn te klein, de huizen te dicht op elkaar gepropt. De parkeerdruk neem toe met zeven auto’s waarvoor ergens een plek gezocht moet worden, terwijl het er al moeilijk parkeren is. Samengevat: te hoog, te veel op elkaar, geen oog voor de sociale ruimte. En dat terwijl aansluiting bij aard en karakter van het Blaricumse dorpsgezicht bij nieuwbouw één van de prioriteiten van gemeentelijk ruimtelijk beleid is. Althans, dat is de theorie.

Er was die woensdag nog een vijfde inspreker. Hij constateerde in het algemeen dat de burger in ons dorp zich niet gehoord voelt en vroeg aan de nieuwe raad bij belangrijke beleidsbesluiten vooraf burgerparticipatie toe te passen en niet pas achteraf. 

Toen dat woord burgerparticipatie viel, moest ik terugdenken aan die donkere novemberavond van het vorige jaar. De verkiezingen kwamen eraan en de raad keek terug. Het ging, daar heb je het, over burgerparticipatie. Op tafel: een initiatiefvoorstel van alle politieke partijen om de burgers meer bij het raadsbeleid te betrekken. In mijn hoofd klonk de markante stem van het intussen vertrokken VVD-raadslid Jan Hoijtink die pleitte voor actieve deelname van burgers bij het denken over gemeentelijk beleid. ‘We moeten naar de burgers toe. De gemeente moet initiatief nemen en niet reactief een beetje afwachten.’, zei hij. Het was een mooi pleidooi. De hele raad was voor. De vijfde inspreker van het RTG van 13 april zei bijna letterlijk hetzelfde. Toch zei geen van de raadsleden dat zij in november al precies hetzelfde hadden bepleit. 

Misschien maar goed ook. Zelden zag ik een diepere kloof tussen voornemens van de politiek en wensen van de bewoners als bij de nieuwbouw van v/h De Verwachting. 

Ik sprak de insprekers nog even. ‘Helemaal niets bereikt.’, zeiden ze, ‘Het gaat gewoon door.’ Ik ben bang dat ik ze gelijk moet geven. 

Voor burgerparticipatie is meer nodig dan een voornemen daar meer aan te gaan doen.  Burgerparticipatie gaat over macht. Over ruimte bieden aan alternatieven, ook als ze geld kosten. Bij de plannen voor de nieuwbouw op het terrein van v/h de Melkfabriek was die ruimte er niet. Pijnlijk dat dat op de allereerste bijeenkomst van de gloednieuwe, nog maar net geïnstalleerde raad, al zonneklaar bleek. 

Geen lekker begin.