door Nelliëtte van Wijck
Thijn Prummel, 13 jaar, is een zeldzaam talent op ski’s, vooral de slalom. Hij woont met zijn ouders Wendy en Chris en hond Sam in Blaricum.

Wendy: ‘Thijn was altijd al vrij groot voor zijn leeftijd en toen hij 2,5 jaar oud was leek hij groot en sterk genoeg om in Zwitserland, waar mijn moeder woont, te skiën. We huurden de allerkleinste ski’s en alsof hij ermee geboren is, skiede hij weg. De ski-lerares riep: “Ich sehe das nicht sehr oft. Er ist ein Supertalent.” De rest van de week skiede Thijn, aan een tuigje, voor mij uit.’

Nederlands jeugdkampioen
Met 4 jaar ging Thijn lessen bij De Wolfskamer en met 6 jaar zat hij in het wedstrijdteam voor slalom en reuzenslalom en op zijn eerste slalomwedstrijd werd hij tweede én eerste. ‘Ik trainde drie per week en iedere week een wedstrijd op een kunstbaan’, vertelt Thijn. Nu zijn het wedstrijden op kunstsneeuw, in Landgraaf, Zoetermeer of Velsen en ook in Oostenrijk, Italië, Frankrijk, Tsjechië, Slovenië en Zwitserland. Thijn is Nederlands jeugdkampioen U14 Slalom en 13e van de wereld. Aan de wereldkampioenschappen deden 39 landen mee.

Ski-internaat
Thijn combineert school en sport op het Comeniuscollege in Hilversum en kan zo achttien weken per jaar skiën. Maar Thijn gaat in augustus naar een ski-internaat in Italië. Thijn: ‘Je skiet daar vier/vijf dagen per week, gecombineerd met school. Ze spreken Duits en Italiaans en ik Nederlands en Engels, dus dat wordt wel een dingetje…’ Thijn gaat er voor vijf jaar heen om zijn skitechniek verder te verbeteren. Zijn doel is olympisch kampioen worden op zijn 22e. Als dat lukt, mag ik hem opnieuw interviewen.

Hoe is dit voor Wendy en Chris?
Wendy: ‘Wij weten al een jaar dat Thijn dit wil en wennen aan het idee. We zijn een paar keer daar geweest om te kijken en te ervaren hoe Thijn het er straks heeft. Hij heeft wel twijfels gehad. Zijn vrienden hier, de vertrouwde plek thuis. Hij laat veel achter. Gelukkig kan hij goed praten met zijn trainers en zowel Chris als ik hebben hem aangespoord deze unieke kans te pakken.’ Hoezeer zijn ouders hem ook zullen missen, zij gunnen hem deze kans. ‘Liefde is ook loslaten. Maar met gemengde tranen. Aan de ene kant omdat wij weten dat hij heel ver weg zit en hem enorm zullen missen en aan de andere kant ook tranen van blijdschap voor hem. Hij krijgt een geweldige kans. Niet alleen qua skiën maar ook op het vlak van persoonlijke ontwikkeling, zelfstandig worden en andere talen leren spreken. En stel, hij ziet het na een jaar niet meer zitten, dan ben ik de eerste die de auto pakt en mijn mannetje op gaat halen. Maar ik verwacht het niet. In de herfst- en zomervakanties zien we hem gelukkig in Nederland en voor de rest van het jaar volgen wij hem door Europa.’

Slalommend naar de top!
Succes Thijn!