door Loes Post-Janmaat
Gerrie Vos-Post heeft altijd op ‘de Meentweg’ gewoond. Ze werd in 1934 geboren op de Meentweg in Eemnes, als 11e van de 14 kinderen. Dit jaar woont ze al 60 jaar op de Meentweg in Blaricum. ‘Ik hoop mee te maken dat ik hier in 2029 nog steeds woon want dan is deze boerderij 100 jaar in het bezit van de familie Vos.’

Met Driekus op de sjees
‘Op de dag dat ik veertien jaar werd, stopte ik met school om thuis te werken want onze moeder was pas overleden. Ik ging wel naar de naaischool aan de Sint Vitusweg. Omdat de school was afgebrand kregen we les in de pastorie van de kerk. Na het werk thuis ging ik ook aan de slag als hulp in de huishouding. Onder andere bij de familie Fecken en bij de familie Oversteegen in Blaricum. Daar kwam Driekus Vos op een vrijdagmiddag een bestelling brengen. Ik heb hem toen niet gesproken maar dacht wel: als die mij toch eens zou bellen… Op maandag ging bij ons thuis de telefoon en ik nam op: Driekus Vos, of Nel thuis was (mijn zus). Nee, die is getrouwd, zei ik. Maar wie woont er dan nog thuis, vroeg hij. Dat ben ik. Of ik zin had mee te gaan ringsteken op de kermis. Mijn broer Chris met zijn Rietje en zus Annie met haar Jaap deden ook mee. Ik moest die dag eigenlijk de school schoonmaken maar ik zat mooi naast Driekus op de sjees. Dat was augustus 1958, vanaf toen was het “aan”. De moeder van Driekus overleed januari ‘64, zijn vader leefde toen al niet meer. We zijn april ’64 getrouwd want alleen als je getrouwd was, kreeg je toestemming om je koeien op de Meent te laten grazen.’

De boerderij waar Driekus in 1926 werd geboren stond aan de Tweede Molenweg naast de korenmolen van Puijk, waar zijn vader Lambert en zijn oom Jan werkten als molenaar. Toen de molen werd gesloopt, werd het bedrijf voortgezet in de boerderij en gingen de broers over op elektrische bemaling. Helaas brandde de boerderij in 1929 door kortsluiting af. De familie verhuisde naar de boerderij aan de Meentweg. Na de dood van zijn ouders zette Driekus de boerderij en het bedrijf ‘Molenaar en Fouragehandel’ (sinds 1914) voort. (bron: molendatabase.nl)

Meelmuis
‘Ik ben hier op de Meentweg bij hem ingetrokken en werkte naast het huishouden ’s middags als Driekus de bestellingen rondbracht, in de winkel. Ik hoorde ooit op de radio de naam Meelmuis. Zo werd vroeger de bakkers- of molenaarsknecht genoemd. Dat vond ik zo leuk. En omdat we etiketten moesten bestellen voor de winkel zei ik: zet dat er maar op. Het begon voor Driekus en mij op de kermis en daar eindigde het in 1984 helaas ook. Driekus overleed aan een hartstilstand en Blaricum verloor zijn laatste molenaar. Vanaf toen stond ik er alleen voor. Lambert en Henk, onze zonen, waren achttien en zeventien jaar. Men dacht dat ik de winkel wel zou sluiten maar we zijn gewoon doorgegaan. Dat zou Driekus ook gewild hebben.’

Breien en borduren op bestelling
‘Ik heb een brei- en een borduurmachine. Sokken breien doe ik al vanaf 1973, voor verkoop in de winkel en op bestelling. Borduren doe ik vanaf 1996. In de coronatijd ben ik uitgegleden en heb ik mijn hand gebroken. De behandeling ging niet goed en daardoor is het niet goed genezen. Mijn hand kan ik nog maar beperkt gebruiken en ik was bang dat ik mijn handwerkmachines niet meer kon bedienen. De breimachine gaat moeizaam maar het borduurwerk lukt weer aardig. Vanmorgen heb ik voor een opdracht een handdoek geborduurd en morgen doe ik de ander. Ondertussen ben ik ook met een tafelkleed bezig. Kijk, de buitenrand is al klaar.’