door Greet Volkers
Een tijdje geleden had ik opruimwoede. Zoals bij velen stapelt alles zich op, leg je dingen weg en kijk je er nooit meer naar. Tijdens het opruimen vond ik een schriftje. Uit mijn jonge jaren, ik was ongeveer twaalf. Hier schreef ik gedichtjes en verhaaltjes in. Eén gedichtje wil ik u niet onthouden.

ik liep in de mist
op een smal pad
de dagen waren
grauw en nat
ik liep er alleen
met iets om me heen
wat ik niet begrijpen kon
toen zag ik een licht
haastte mij er te komen
door een bos
met steeds minder bomen
naar een plek
waar ik helder
kon dromen

Ook jonge mensen hebben wel eens verdrietige gedachten. Maar door weer positief te gaan denken, komen ze een stuk verder. En daar zijn wij soms voor nodig.

Een fijne kerst en een ‘helder’ gelukkig nieuw jaar!