door Angélique Boezel-Spoor

We kunnen weer een jaar aftikken
Het was soms lachen, maar ook vaak slikken
Het is bizar hoe Vadertje Tijd
Als oude man toch steeds sneller schrijdt
Dagen, maanden wekken de schijn
Dat ze almaar korter zijn
Edoch, niets rest dan acceptatie
Van deze levens-acceleratie
Ik ben allang geen achttien meer
En wellicht ligt daar het zeer
De tijd die mij de toekomst geeft
Is korter dan die ik al heb geleefd
Vanaf een bepaalde leeftijd is dat nou eenmaal een gegeven
En is iets waar wij ouderen gewoon mee moeten leven
Dus parkeer die gedachte en denk positief
Zelfs de meest onaardigen zijn soms weleens lief
U allen wens ik een vreedzaam gevoel
Een mooi gezond leven is het ultieme doel

Heel veel liefs en de beste wensen